Wziąwszy wszakże pod uwagę wyżej wymienione zastrzeżenia uważam za zasadne odnieść się do burzliwej historii początków związku liberalizmu klasycznego z demokratyzmem. Otóż okazuje się że liberalizm klasyczny nie wskazywał konieczności rządów większości, i bardziej skupiał się na ograniczaniu prerogatyw władców niż na tym by cały lud uczestniczył w wyborze. Jak trafnie zauważa A Ryan w [1] powołując się na J Madisona: „[Liberalizm] nie jest koniecznie doktryną demokratyczną, bo otwartym pozostaje pytanie czy rząd tworzony przez większość w interesie większości będzie przyjazny dla reguły praworządności, poszanowania własności i praw obywatelskich. Nie ma niczego w idei większościowej władzy co wykazywałoby iż większość ma tendencję do respektowania praw własności i reguł praworządności”.

Dalej jeszcze idzie J Adams, w swoim traktacie „A defence of the constitutions of government of the United States of America”. Wskazuje on że w razie wprowadzenia powszechnego prawa wyborczego „najpierw zostaną podarowane długi, wysokie podatki zostaną nałożone na zamożnych ale nie na wszystkich innych, a ostatecznie równy podział wszystkiego będzie żądaniem i będzie poddany pod głosowanie” [2]. Historia, też ta najnowsza, zdaje się potwierdzać obawy tych liberałów w tym względzie że faktycznie rozszerzenie praw wyborczych koincyduje ze spadkiem respektu dla reguł praworządności, a absolutność własności prywatnej musi ustąpić rozmaitym interpretacjom dobra wspólnego.

Nie jest to aby wskazać że liberalizm od zarania był wrogi demokracji (to mieszanka ambiwalencji z umiarkowanym sceptycyzmem), bo jako ideologia oparł się on na kooptacji klasy średniej przez elitę intelektualną, przeciwko przywilejom arystokracji rodowej. W tym kontekście poparcie dla rządu reprezentacyjnego po prostu nie obejmowało powszechnego prawa wyborczego zwłaszcza z jak się okazało słusznej obawy o zdolności klas ludowych do akceptacji liberalnych pryncypiów politycznych.

Zwrócić przeto warto uwagę że w klasycznej optyce liberalnej, prawa o które się zabiega mają przede wszystkim naturę praw negatywnych niźli pozytywnych, stąd od rządów oczekuje się braku zakazów/nakazów, nie zaś dostarczania szerokiej palety dóbr i usług. Nie jest przypadkiem że oryginalna Karta Praw konstytucji amerykańskiej właśnie na negatywnych a nie pozytywnych wolnościach się koncentrowała – czego władza publiczna nie może zabrać ani nakazać, a nie co władca musi dać i zapewnić. Od poprawki pierwszej wskazującej że Kongres NIE może ograniczać wolności wypowiedzi, prasy i religii, aż po poprawkę dziesiątą wskazującą że uprawnienia które nie zostały wprost oddelegowane na Unię przynależą wyłącznie Stanom i narodowi. Brak gwarancji powszechnego prawa wyborczego, a nawet bezpośrednich wyborów (nawet senatorowie byli podówczas delegowani przez rządy stanowe, nie zaś wybierani przez lud).