Jak co wybory po wybraniu nowego Sejmu i publikacji oświadczeń majątkowych nowo-posłów mnogo zrobiło się od komentarzy co takiego posłowie mają, ile zarobili i czego się dorobili. Obok pełnych zawiści komentarzy dotyczących majątków posłów-milionerów, namnożyło się mnóstwo pełnych kpin komentarzy dotyczących tych posłów, którzy finansowo radzą sobie gorzej.
„Posłowie Razem mają niecałe 20 tys. zł oszczędności. Razem” [1] to tylko jeden z wielu nagłówków pełnych drwin. Zupełnie nie na miejscu i nie adekwatne jest moim zdaniem dla ludzi na poziomie by naśmiewać się z czyjejś złej sytuacji finansowej. To tylko pół szczebelka mniej okropne niż, dajmy na to, naśmiewanie się z wyglądu. Drwiny oczywiście nie spotykają tylko niezaradnych finansowo posłów z Razem, ale też z Konfederacji, Koalicji Obywatelskiej, czy innych formacji, i są one równie wstrętne.
Zacząłem od Razem dlatego że drwiny z sytuacji majątkowej i dochodowej tych polityków spotkałem najczęściej. Zupełnie bezzasadne, bo Razem można atakować bardzo merytorycznie. Od wskazywania ekonomicznej szkodliwości ich programu, po jego skrajnie niemoralne implikacje. Można bardzo słusznie atakować narrację zawiści i podsycanie konfliktu klasowego.
Ale przecież biedni posłowie to zagrożenie korupcją?
Bogaci też. Istnieje taki popularny mit, pewnie w niektórych kontekstach uzasadniony, że polityk w słabej sytuacji finansowej jest bardziej podatny na pezekupstwo. Otóż moim zdaniem do oceny moralnej bogactwa, od wielkości bogactwa, ważniejsze jest jego pochodzenie: czy to przedsiębiorczość i praca, czy też układziki i dotacje. Wielkość bogactwa znaczenia nie ma.Słaba sytuacja finansowa nie musi oznaczać niekompetencji
Jak ktoś ma mało pieniędzy, łatwo wyciągnąć wniosek że nie umie zarabiać a więc nie zna się na wartościowej robocie, nie ma wartościowych kompetencji. I bardzo często to jest prawdą. Niska wycena rynkowa kompetencji człowieka generalnie jest czynnikiem świadczącym ujemnie. Natomiast mało hajsu może być skutkiem tego że człowiek hajs swój rozdał potrzebującym, tudzież że mniej za hajsem goni. Tu przykładem może być pan poseł Zandberg który w ubiegłym roku zarobił ino 49 tysięcy złotych w zarządzie partii. Pan Zandberg był programistą i jakby chciał pracować w swoim zawodzie, spokojnie mógłby kosić 100 tysięcy albo i więcej rocznie (200-300 tysięcy spokojnie byłoby dla niego osiągalne gdyby był dobry).
Bogaci też. Istnieje taki popularny mit, pewnie w niektórych kontekstach uzasadniony, że polityk w słabej sytuacji finansowej jest bardziej podatny na pezekupstwo. Otóż moim zdaniem do oceny moralnej bogactwa, od wielkości bogactwa, ważniejsze jest jego pochodzenie: czy to przedsiębiorczość i praca, czy też układziki i dotacje. Wielkość bogactwa znaczenia nie ma.Słaba sytuacja finansowa nie musi oznaczać niekompetencji
Jak ktoś ma mało pieniędzy, łatwo wyciągnąć wniosek że nie umie zarabiać a więc nie zna się na wartościowej robocie, nie ma wartościowych kompetencji. I bardzo często to jest prawdą. Niska wycena rynkowa kompetencji człowieka generalnie jest czynnikiem świadczącym ujemnie. Natomiast mało hajsu może być skutkiem tego że człowiek hajs swój rozdał potrzebującym, tudzież że mniej za hajsem goni. Tu przykładem może być pan poseł Zandberg który w ubiegłym roku zarobił ino 49 tysięcy złotych w zarządzie partii. Pan Zandberg był programistą i jakby chciał pracować w swoim zawodzie, spokojnie mógłby kosić 100 tysięcy albo i więcej rocznie (200-300 tysięcy spokojnie byłoby dla niego osiągalne gdyby był dobry).
Tu uwaga drobniutka na marginesie: Andrew Carnegie w pierwszej robocie był ino posłańcem w biurze telegrafowym zarabiającym dwa i pół dolara na tydzień (75 dolarów w dzisiejszych pieniądzach). John D Rockefeller w pierwszej pracy radził sobie niewielelepiej zarabiając 16 dolarów miesięcznie (to 500 dolarów w dzisiejszych pieniądzach). Skończyli jako dwaj najwięksi tytani przemysłu w historii ludzkości. Nie wierzę by którykolwiek z polityków miał kompetencje i siłę duchową dwóch wyżej wymienionych, ale uważajmy kogo źle oceniamy pod kątem złej sytuacji finansowej 
Oceniajmy ideę nie dorobek finansowy człowieka. To często owocuje bardziej inteligentną dyskusją.
Wyśmiewajmy (w miarę możliwości merytorycznie) idee, nie ludzi.
Maciej Kamiński
